اگر از کاربران وای فای هستید و می خواهید به هر نقطه از خانه خود که می روید به راحتی به اینترنت وصل شوید این مطلب را بخوانید.

کلیک- اتصال به یک شبکه وای ‎فای هرگز نمی تواند به اندازه یک اتصال با سیم سرعت و ثبات داشته باشد. سال ها پیش، قبل از DECT  و تلفن‎ های موبایل، افراد زیادی از تلفن‎ های سیمی‎ برای برقراری تماس استفاده می ‎کردند و البته هنوز هم کاربرانی هستند که گاهی از سیم‎ های ضخیم و دست و پا گیر Cat5E برای ساخت یک شبکه کامپیوتری و متصل شدن به اینترنت استفاده می کنند. یک کابل اترنت Cat6A با طول حداکثر ۱۰۰ متر می‎ تواند با سرعتی معادل۱۰ گیگا بیت در ثانیه داده ها را منتقل  کرده و مشکل سرعت اتصال به اینترنت را برای مدت طولانی حل کند.

با این وجود به دلیل مشکلاتی که این سیم ها داشت پای فناوری های جدید به میان کشیده شد. یکی از این فناوری‎ های جایگزین برای این کابل ‎های نسبتا قدیمی سیستم ‎های HomePlug است.

 HomePlug  می تواند ترافیک اینترنت پرسرعت را در خانه یا دفاتر کار از طریق سیم کشی برق انتقال دهد. این سیستم با نظارت HomePlug Alliance توسعه پیدا کرده است و در عملکرد شباهت زیادی به Wi-Fi Alliance که برای امواج وای‎ فای به کار می ‎رود، دارد.

اولین  HomePlugها در سال ۲۰۰۱ وارد  بازار شدند. نسخه‎ های بعدی آن HomePlug AV در سال ۲۰۰۵ و AV2 در سال ۲۰۱۲ معرفی شد. آخرین HomePlugهای AV2 از قابلیت MIMO (چندین ورودی چندین خروجی) به جای SISO (یک ورودی یک خروجی) پشتیبانی می ‎کنند. این قابلیت می ‎تواند توان عملیاتی را تا حد قابل توجهی بالا ببرد. همچنین HomePlug AV می تواند از سیستم کد گذاری ۱۲۸ بیت در زمان هایی که قرار است سیگنال اصلی شما وارد شبکه سیم کشی خانه کناری شود پشتیبانی کند.

شبکه ‎های HomePlug معمولا به صورت یک جفت دستگاه فروخته می شوند. این مجموعه شامل:

۱-  یک دستگاه ارسال کننده است که شما آن را به وسیله یک کابل اترنت به سوکت RJ-45 روتر خود وصل می‎ کنید.

۲- و یک دستگاه گیرنده که به دستگاه محلی متصل می شود.

 ارتباط بین این دو دستگاه با یک کلمه عبور محافظت می شود. معمولا دستگاه ‎ها در زمان تولید به یک کلمه عبور پیش فرض مجهز می ‎شوند که برای حفظ امنیت باید به دفترچه راهنمای آن ها مراجعه کنید و این کلمه عبور را تغییر دهید.گاهی می ‎توان به راحتی این کار را تنها با نگه داشتن دکمه ریست به مدت چند ثانیه روی هر دستگاه انجام داد.

بعضی از دستگاه‎ های HomePlug قابلیت وای ‎فای را نیز دارند. این دستگاه ها علاوه بر یک یا چند پورت اتصال سیمی‎ RJ-45، دارای یک ارسال کننده کوچک امواج وای ‎فای نیز در خود هستند. برای نمونه می توان به کیت Devolo dLan 1200+ Wi-Fi ac ac  اشاره کرد.

البته برای این سیستم نقطه ضعفی هم وجود دارد و آن اینکه که معمولا یک HomePlug شبکه وای ‎فای جداگانه مخصوص به خود را ایجاد می‎ کند.+Devolo dLan   ۱۲۰۰ این مسئله را از طریق Wi-Fi Move Technology حل کرده است و به شما اجازه می ‎دهد از نام شبکه (SSID) و کلمه عبور روتر فعلی خود برای ساخت یک شبکه واحد استفاده کنید. تعدادی از سیستم‎ های دیگر نیز وجود دارند که به جای این فناوری از حالت Wi-Fi Extender استفاده می ‎کنند.

سرعت  HomePlug

سرعت اسمی‎ دستگاه‎ های HomePlug نیز مانند فناوری وای فای تفاوت زیادی با سرعت های واقعی دارد. برای نمونه یک روتر وای ‎فای ۸۰۲٫۱۱n  در نظرمی ‎تواند تا حداکثر ۶۰۰ مگا بیت در ثانیه سرعت داشته باشد، اما شما ممکن است در عمل تنها سرعتی معادل ۴۰ یا ۵۰ مگا بیت در ثانیه از آن ببینید.

میزان سرعت نهایی این فناوری بستگی زیادی به عواملی مثل فاصله از روتر، دیوار ها و طبقات موجود، تداخل با سایر شبکه ‎ها و تعداد دستگاه هایی که پهنای باند بین آن ها به اشتراک گذاشته می ‎شود دارد.

در رابطه با یک سیستم HomePlug AV نیز باید بگوییم که  از لحاظ نظری سرعتی معادل ۲۰۰ مگا بیت در ثانیه دارد، اما در واقع با این سیستم تنها می توان به سرعت ۳۰ تا ۶۰ مگا بیت در ثانیه و در بعضی موارد حتی کمتر از این رسید.

 سرعت این سیستم نیز تحت تاثیر عوامل مختلفی مثل فاصله از روتر، کیفیت سیم کشی و میزان نویز موجود است. این نویز می ‎تواند به وسیله سایر تجهیزات الکتریکی مثل یخچال یا شارژر های تلفن ایجاد شود. اگر شما هنگام اتصال به یک HomePlug مشکل دارید در مرحله اول سایر دستگاه ها را خاموش کنید و ببینید آیا می ‎توانید عامل مشکل را پیدا کنید.

تعدادی از دستگاه ‎های HomePlug موقعی که آن ها را به جای پریزهای چند راهی مستقیما به پریز دیوار وصل می‎ کنید بهتر کار می‎ کنند. البته نباید زیاد نگران سرعت سیستم‎ های HomePlug باشید. همین میزان سرعت نیز به خوبی می تواند اکثر نیازهای شما را برآورده کند.

تغییرات روتر

قبل از این که به سراغ سیستم ‎های HomePlug بروید، سعی کنید عملکرد سیستم فعلی خود را بهتر کنید. به جای این که روتر خود را در یک گوشه یا روی زمین رها کرده و آن را فراموش کنید، سعی کنید آن را در یک مکان باز و در ارتفاع بگذارید. همچنین روتر را کنار تلویزیون یا سایر لوازم خانگی بزرگ قرار ندهید. اگر روتر شما قابلیت تعویض آنتن را دارد می توانید برای افزایش قدرت سیگنال رسانی از آنتن ‎های قویتری استفاده کنید.

در صورتی که تعداد شبکه‎ های اطرافتان زیاد باشد، ممکن است با تغییر کانال روتر به عملکرد بهتری برسید. روش‎ های زیادی برای فهمیدن این که همسایگان شما از چه کانال‎ هایی استفاده می‎ کنند وجود دارد، اما ساده‎ ترین روش برای شناسایی آن در ویندوز تایپ فرمان netsh wlan show all در پنجره خط فرمان است.

تعداد زیادی از نرم افزارهای کامپیوتر و اپلیکیشن  ‎های تلفن هوشمند لیستی از همه شبکه‎ های موجود در محدوده شما را در اختیارتان قرار می ‎دهند و به شما اعلام می‎ کنند که هر کدام از چه کانالی استفاده می ‎کنند. برای نمونه می ‎توان از برنامه غیر رایگان inssider نام برد که برای پلتفرم ‎های ویندوز، مک و آندروید وجود دارد. به علاوه برنامه ‎های رایگانی مثل Acrylic WiFi Home (ویندوزWiFi Scanner ( (مک) و Amped Wireless (ویندوز و آندروید) نیز هستند که این کار را برای شما انجام می‎دهند. هم چنین  یک نسخه رایگان از Netspot (ویندوز و مک) نیز وجود دارد که اگر نقشه محیط را آپلود کنید به شما این امکان را می‎ دهد تا یک نقشه از مناطق تحت پوشش امواج وای ‎فای محیط خانه یا محل کار خود تهیه کنید.

 ممکن است با غیرفعال کردن قابلیت تجمیع کانال ‎ها و استفاده از یک کانال تک متفاوت نتیجه بهتری دست پیدا کنید. هم چنین فراموش نکنید که بهتر است پهنای فرکانس کانال را به ۲۰ مگاهرتز کاهش دهید.

متاسفانه در اکثر مواقع انتقال از فرکانس شلوغ ۲٫۴ گیگاهرتز به ۵ گیگاهرتز مشکل را حل نمی کند، زیرا سیگنال ۵ گیگاهرتز نمی ‎تواند مسافت طولانی را طی کند. بهترین راه برای رفع مشکلات روتر استفاده از یک روتر بهتر است. می ‎توانید با توجه به نیاز خودتان یک مدل از روترهای جدید تر را تهیه کنید.

Google Mesh

از روش ‎هایی که به تازگی برای گسترش محدوده سیگنال رسانی شبکه‎ ها به کار می رود شامل یک مجموعه متشکل از چند دستگاه است که به صورت زنجیره‎ ای به یک دیگر وصل شده و یک شبکه گسترده را به وجود می ‎آورند. معمولا تنظیمات این نوع از سیستم ‎ها به مهارت‎ های بیشتری نیاز دارد و جز در مواردی که در یک عمارت بزرگ زندگی ‎کنید نیازی به استفاده از آن ها ندارید.

استفاده از شبکه‎ های زنجیره‎ ای (mesh networks) بیشتر برای استادیوم‎ ها، شهرک‎ های کوچک، هتل‎ ها، رستوران ‎های بزرگ و مواردی شبیه به این کاربرد دارد. بازار این تجهیزات توسط شرکت Open Mesh فرهم می شود و شامل یک کنترلر شبکه مبتنی بر کلاود به نام CloudTrax است.

البته شرکت های دیگری نیز هستند که فناوری شبکه‎ های زنجیره ‎ای را برای خانه‎ ها فراهم می ‎کنند. از جمله آن هاLuma  و اخیرا گوگل هستند که همه تقریبا عملکردی مشابه دارند. شما می ‎توانید یک تا سه دستگاه را برای تنظیم یک شبکه زنجیره‎ ای خریداری کنید. محصولات هر کدام از این سه شرکت به گونه‎ ای طراحی شده‎ اند که کاملا مشابه به روترها عمل می کنند.