هر لحظه را به گونهای زندگی کن که گویی واپسین لحظه است
و کسی چه میداند؟
شاید آخرین لحظه باشد.
عشق، نخستین گام به سوی ملکوت است
و تسلیم، آخرین آن؛
آری تمام سفر دو گام بیش نیست.
زندگی را تنها زمانی میشناسی
که آماده ی سفر به ناشناخته شوی.
اگر به شناخته چنگ بزنی،
به ذهن چنگ زدهای
و ذهن زندگی نیست.
بیشتر عشق بورز تا بیشتر شوی..
کمتر عشق بورزی،
کمتر خواهی بود.
توان عشق ورزیدن تو،
ترازوی سنجش توست
و میزان عشق تو،
ترازوی وجود تو.
تلاش نکن که زندگی را بفهمی،
زندگی را زندگی کن!
تلاش نکن که عشق را بفهمی،
عاشق شو!
و چنین است که خواهی دانست؛
این دانستن حاصل تجربه ی توست،
این دانستن هرگز ویرانگر آن راز نیست.
هر چه بیشتر بدانی
در مییابی که هنوز چیزهای بیشتر و بیشتری باقیاست تا بدانی.
عشق والاترین هدیه ی خداست
این هنر را بیآموز،
ترانه ی عشق و جشن آن را بیآموز.
عشق نیازی بی چون و چراست،
روح بی عشق قادر به حیات نیست.
عشق خوراک روح و سرآغاز هر آن چیزی است که بزرگ است؛
عشق دروازه ی ملکوت است...
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0