به گزارش آناج، مسجد جامع تبریز مربوط به دوره سلجوقیان تا دوره قاجار است و در تبریز، خیابان شهید مطهری واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۷۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قدیمیترین بخش آن شبستان وسیعی است از تاق و گنبدهایی برفراز ستونهای هشتگوش آجری که زینتبخش آن گچبریهای ظریف و هنرمندانهٔ دورهٔ روادیان (مقارن سلجوقیان) است. مسجد جامع در دورهٔ ایلخانان مغول موردتوجه و تعمیر بوده و بخشهایی به آن افزوده شدهاست. محراب رفیع گچبری شده، یادگار آن دوره میباشد.
در دورهٔ حکومت آققویونلویان در آذربایجان گنبدی رفیع مزین به انواع کاشیکاریهای معرق به وسیلهٔ «سلجوقشاه بیگم» زن اوزون حسن در بخش شمالی آن احداث شده که هنوز هم پایهها و گوشههایی از کاشیکاریهای آن باقیمانده است.
در زمینلرزهٔ سال ۱۱۹۳ هجری که بسیاری از بناهای تبریز آسیب دید، این مسجد نیز از خرابی در مصون نماند. مسجد فعلی با پایههای متین و پوشش تاق و چشمه بعد از زلزله در اوایل حکومت قاجار و توسط «حسینقلیخان دنبلی» حاکم وقت بنا شدهاست و از آثار مهم دورهٔ قاجاریه میباشد.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0