شهرخبر، به قاعده طبیعت، مادر به چشم غذا دیده شده؛ اما فرزند به چشم موجودی که نیازمند مواظبت است. پس مادر خورده شده، اما فرزند نگه داشته می شود! اگر بخواهیم ازنگاه یک انسان اصل قضیه را روایت کنیم، می توانیم بگوییم: به قاعده طبیعت، شیری از گرسنگی میمونی را شکار می کند؛ اما بعد که سیر می شود توجهش به بچه این حیوان جلب می شود و از سر دلرحمی به مواظبت از او می پردازد و گاه از سر دلسوزی به او مهربانی نشان می دهد.... و البته اگر انسان بود، بچه شکارش را هم در همان توبره ای می انداخت که مادرش را کشته و انداخته بود. زیرا بر خلاف اکثر جاندارانف انسان هرگز سیر نمی شود و به همین دلیل هرگز هم به شکارش جز به چشم شکارچی نگاه نمی کند!
این تصویری است که اوان شیلر از حادثه مذکور ثبت و روایت کرده است؛ حادثه ای که وی در بوتسوانا در حال بازی گلف به آن برخورده است. وی می گوید، بعد از مدتی، وقتی شیرها حواسشان پرت شدن، پدر این میمون او را به بالای درخت برد مبادا که بعد از بازی دوباره شیرها گرسنه شوند و درباره این بچه میمون هم مثل مادرش به قوانین طبیعت عمل نمایند!
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
